Le fenbendazole s’est révélé efficace pour éliminer les tumeurs non cancéreuses lorsque les traitements conventionnels n’ont pas abouti. Ce rapport de cas met en lumière le parcours d’un homme de 34 ans atteint d’une tumeur desmoïde agressive, également connue sous le nom de fibromatose agressive, située sur l’épaule gauche et l’omoplate et s’étendant à la paroi thoracique. Bien qu’il ne s’agisse pas d’une tumeur cancéreuse, puisqu’elle ne se propage pas à des parties éloignées du corps, elle est traitée de la même manière qu’un sarcome en raison de sa croissance rapide et agressive, ainsi que de sa capacité à envahir de grands groupes musculaires ou même l’abdomen. Ces tumeurs représentent un danger de mort et entraînent souvent une défiguration.
Comprendre les tumeurs desmoïdes : Regarder de plus près leur traitement et leur prise en charge
Certaines tumeurs desmoïdes se développent lentement et peuvent ne pas nécessiter de traitement immédiat. En revanche, d’autres évoluent rapidement et doivent être traitées par chirurgie, radiothérapie, chimiothérapie ou médicaments.
Les tumeurs démoïdes ne sont pas considérées comme des cancers car elles ne se métastasent pas et ne se propagent pas à d’autres parties du corps. Pourtant, elles peuvent être tout aussi agressives que les cancers, en envahissant les organes et structures avoisinants. C’est pourquoi les personnes atteintes de tumeurs desmoïdes sont souvent suivies par des cancérologues.
Résultat pour un homme ayant traité une tumeur au fenbendazole
<2017: L’homme a été opéré d’un lipome – une tumeur bénigne composée de tissu adipeux – dans la région de l’omoplate gauche. Il est intéressant de noter que c’est à ce même endroit qu’est apparue plus tard une tumeur desmoïde.
74-jarige april 2018: nadat hij zijn linkerschouder had geblesseerd, merkte hij snel een nieuwe massa op in hetzelfde gebied. Er wordt aangenomen dat fibromatose, een oncontroleerbare proliferatie van littekenweefsel, vaak veroorzaakt door letsel, verantwoordelijk was voor deze nieuwe groei.
Oktober 2018: Nadat hij symptomen vertoonde, onderging de man een MRI, biopsie en aanvullende tests waaruit bleek dat de massa fibromatose was. Op dat moment was de tumor relatief klein: 3 cm bij 1,4 cm bij 1,3 cm.
November 2018: Hij werd geopereerd om de tumor te verwijderen, wat met succes werd afgerond met duidelijke microscopische marges, wat bevestigde dat de hele tumor was verwijderd. Bij de operatie werd echter een hele spier uit zijn schouder verwijderd, wat aanvankelijk resulteerde in het verlies van enkele armbewegingen. Het is indrukwekkend dat hij door aanhoudende inspanning en inspanning meer mobiliteit kon herwinnen dan verwacht, wat zijn arts verbaasde.
Juli 2019: Helaas begon de tumor terug te groeien. In plaats van meteen in te grijpen, besloot het medische team de voortgang in de gaten te houden door middel van regelmatige MRI-scans.
Januari 2020: De tumor was meer dan verdubbeld in omvang, wat leidde tot de start van een chemotherapiebehandeling met sorafenib, een medicijn dat vaak wordt gebruikt voor agressieve gevallen als deze. Hij onderging deze behandeling een jaar lang.
November 2020: De man kreeg een cryoablatiebehandeling op verschillende plaatsen op zijn tumor, die extreem agressief was geworden en zich had verspreid naar zijn ribben (resulterend in niet-verplaatste fracturen), borstwand, schouderblad en de pleurale membranen rondom de longen. Hoewel chemotherapie de verdere groei stopte, werd de tumor er niet door geëlimineerd. Cryoablatie heeft de omvang met succes verkleind van 16 bij 6 bij 3 centimeter naar 5 bij 3 bij 5 centimeter. Helaas leidde een complicatie bij een van de cryoablatieprocedures tot letsel aan de plexus brachialis, waardoor zijn linkerarm onbruikbaar werd.
September 2021: Ondanks eerdere behandelingen groeide de tumor opnieuw tot meer dan het dubbele van zijn omvang. Het was op dit punt dat de vrouw van de man fenbendazol tegenkwam, een medicijn waarover ze leerde tijdens de behandeling van het lymfoom van hun hond. Geïnspireerd door de positieve reactie van hun hond op de medicatie, besloten ze het eens te proberen voor de tumor van haar man.
November 2021: De artsen kozen ervoor om opnieuw een operatie te ondergaan en verwijderden zoveel mogelijk van de tumor, maar konden deze niet volledig elimineren. Direct na de operatie begon hij aan een bestralingskuur van een maand. Tegelijkertijd begon hij fenbendazol in te nemen, een onconventioneel medicijn voor zijn aandoening, met een dagelijkse dosis van 222 milligram.
Mei 2022: De laatste MRI bracht enige verbetering aan het licht, die waarschijnlijk het resultaat was van littekenvorming als gevolg van de behandelingen en niet van de daadwerkelijke tumorgroei. Dit vertegenwoordigt een cruciaal moment in zijn reis en onderstreept de nieuwe benadering van de behandeling met fenbendazol en de voortdurende strijd tegen het agressieve gedrag van de tumor.
December 2022: Een MRI toonde alleen een vochtophoping aan, waarschijnlijk een bijwerking van de bestralingstherapie, maar belangrijker nog: er waren geen tekenen van de tumor.
Juni 2023: De laatste MRI bracht geen sporen van de ziekte aan het licht, een uitzonderlijk en ongewoon resultaat voor dit soort tumoren. De man heeft contact gehad met vele anderen die in soortgelijke omstandigheden verkeerden, en zijn ervaring is opmerkelijk uniek. Normaal gesproken ondergaan individuen met dit type tumor talloze intensieve operaties, experimenteren ze met een reeks behandelingen zonder positieve resultaten, en worden ze vaak geconfronteerd met ernstige misvormingen of zelfs de dood. Vooral de abdominale variant van deze ziekte vormt een grotere bedreiging vanwege het vermogen ervan om grote bloedvaten binnen te dringen.
Célébration d’une victoire innovante sur une tumeur desmoïde complexe
Cette histoire met en lumière l’approche créative et déterminée de ce couple face à un problème de santé difficile. Leur succès dans l’élimination d’une tumeur desmoïde, qui était profondément imbriquée dans les tissus environnants et rendait son ablation presque impossible, est vraiment digne d’éloges.
Vraag: Het lijkt erop dat de tumor ongeveer een jaar na het starten van de behandeling met fenbendazol verdween. Denkt u dat het binnen zes maanden, direct na de eerste controle, grotendeels verdwenen zou kunnen zijn?
Antwoord: Hij is nu 40, maar kreeg voor het eerst de diagnose op 34-jarige leeftijd, wat de langdurige en uitdagende strijd waarmee hij te maken heeft benadrukt. Een jaar lang na de bestraling en de fenbendazolbehandelingen verklaarden de artsen niet dat er ‘geen bewijs van ziekte’ was. Ze observeerden enkele gebieden die ongewoon leken, wat deze mogelijk toeschreef aan zwelling of littekenweefsel als gevolg van de behandelingen. Tijdens de laatste scan bevestigden ze echter eindelijk de afwezigheid van de ziekte. Ik geloof dat fenbendazol binnen de eerste zes maanden zijn effecten begon te vertonen. Gezien de uitgebreide verspreiding van de tumor en de moeilijkheid om deze volledig te bereiken via een operatie of bestraling, lijkt de vroege bijdrage van fenbendazol cruciaal te zijn geweest.
Vraag: Wisten de artsen dat uw man fenbendazol gebruikte? Wat was hun reactie daarop?
Antwoord: Hij heeft het pas bij zijn meest recente bezoek in juni ter sprake gebracht bij zijn oncoloog. Zijn arts toonde interesse en was vooral blij dat hij tumorvrij was.
Vraag: Heeft hij ook supplementen gebruikt, zoals vitamine E of CBD-olie, waarvan sommigen geloven dat ze de effectiviteit van fenbendazol vergroten?
Antwoord: Ja, hij nam zoete alsem, multivitaminen, vitamine D3/K2 en magnesium.
Referenties
Alman, B. (2012). Desmoid Tumors: Are They Benign or Malignant?. In: Litchman, C. (eds) Desmoid Tumors. Springer, Dordrecht. https://doi.org/10.1007/978-94-007-1685-8_13
Plimmer H. G. (1903). THE PARASITIC THEORY OF CANCER. British Medical Journal, 2(2241), 1511–1515. https://doi.org/10.1136/bmj.2.2241.1511 Wishart, D. S. (2015). Is Cancer a Genetic Disease or a Metabolic Disease? eBioMedicine, 2, 478-479. https://doi.org/10.1016/j.ebiom.2015.05.022
