📄 3 mins.

Het laboratorium van Dr. Gregory Riggins van John Hopkins stond bekend om zijn onderzoek naar genmutaties die kanker veroorzaken en om de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen in de preklinische setting alvorens ze voor te stellen voor verdere klinische proeven.

In de meeste gevallen hadden de onderzoeker en zijn collega’s geen moeite om glioblastoma-hersenkanker te veroorzaken bij experimentele knaagdieren.

Op een dag stuitten zij echter op een groep muizen die geen tumoren hadden ontwikkeld.

De onderzoekers onderzochten de mogelijke oorzaak van deze interessante gebeurtenis en ontdekten dat de muizen waren voorbehandeld met een diergeneeskundig ontwormingsmiddel – fenbendazol.

Deze toevallige ontdekking bracht de wetenschappers ertoe meer studies te richten op het antikankereffect van fenbendazol en andere benzimidazolverbindingen zoals mebendazol, albendazol, niclosamide en ivermectine. (Source)

Een soortgelijk verhaal deed zich eerder in 2008 voor. Een groep onderzoekers onderzocht de behandeling van menselijk lymfoom in laboratoriummuizen. Verrassend genoeg slaagde een met fenbendazol voorbehandelde groep knaagdieren er niet in experimenteel geïnduceerde lymfoom xenograften te laten groeien. Later toonde de studie aan dat fenbendazol de tumorgroei aanzienlijk remde. (Source)

Deze bevindingen betekenen dat fenbendazol zou kunnen passen in de antikankertherapie als afzonderlijk middel of in combinatie met verschillende behandelingsregimes voor tumoren. Het zou ook kunnen dienen als aanvullende maatregel bij chirurgie, radiotherapie, chemotherapie of profylaxe.

Volgens wetenschappers heeft fenbendazool een hoge veiligheidsmarge en verdragen de meeste dieren en mensen deze stof vrij goed. Eerdere veiligheidsstudies bij laboratoriumknaagdieren hebben aangetoond dat dit ontwormingsmiddel een hoge mate van veiligheid en een laag toxiciteitsrisico heeft.

In de afgelopen tien jaar heeft fenbendazol wereldwijd aan populariteit gewonnen als een van de beschikbare keuzes om kankerpatiënten te helpen. Niettemin zijn de gegevens over de doeltreffendheid van fenbendazol vrij schaars, aangezien het geneesmiddel reeds op grote schaal beschikbaar is, het octrooi is verlopen en de farmaceutische bedrijven geen winst konden maken met aanvullend onderzoek. Daarom lijken geen grote investeerders verdere stappen te ondernemen om de informatie over hoe fenbendazol in de dagelijkse praktijk zou kunnen worden toegepast om kanker op afstand te houden, aan het licht te brengen.

Momenteel delen mensen openlijk hun ervaringen met betrekking tot dit oude geneesmiddel en het gebruik ervan in hun strijd tegen kanker. Gelukkig zijn er voldoende toxicologische en preklinische gegevens die degenen die dit diergeneesmiddel willen uitproberen, kunnen vertellen hoe het veilig kan worden ingenomen en hoe het kan helpen bij de behandeling van kanker.

Uiteindelijk kunnen alleen aanvullende klinische studies de belangrijkste vragen beantwoorden over hoe dit middel in de klinische praktijk kan worden gebruikt om mensen in nood te helpen.