Fenbendazole (vaak Fenben of Panacur genoemd) – een ontwormingsmiddel van de benzimidazolklasse met een breed spectrum. Het geneesmiddel is in 1974 geïntroduceerd en wordt momenteel over de hele wereld gebruikt. Het is goedkoop te produceren en in veel landen zonder recept verkrijgbaar. (Source)
In de afgelopen decennia is geconstateerd dat fenbendazol en geneesmiddelen van dezelfde klasse een meetbaar anti-kanker effect vertonen. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat anthelmintische geneesmiddelen alleen doeltreffend kunnen zijn bij het veroorzaken van regressie van verschillende soorten tumoren, en dat zij ook kunnen worden gebruikt in combinatie met andere conventionele behandelingsmethoden. (Source1, Source2, Source3)
Deze bevindingen leidden tot speculaties dat fenbendazol opnieuw zou kunnen worden gebruikt als aanvullend geneesmiddel tegen kanker. Intrigerend is dat geneesmiddelen uit de benzimidazol-klasse op dezelfde manier lijken te werken als een groot aantal moderne chemotherapeutische geneesmiddelen, zoals taxolen en vinca-alkaloïden, zonder de buitensporige toxiciteit. (Source)
Uit de beschikbare toxicologische informatie blijkt dat fenbendazol bij de mens na orale blootstelling goed lijkt te worden verdragen en zeer weinig bijwerkingen heeft. De waarnemingen bij de mens zijn echter beperkt. (Source)
Onder normale omstandigheden verschijnt zuiver fenbendazool in poedervorm, witachtig van kleur en slecht oplosbaar in water. Bij oplossing in aceton straalt de verbinding gekleurde onzuiverheden boven zich uit.
Fenbendazol heeft een beperkte absorptie in het darmkanaal na orale toediening. Bij inname wordt niet meer dan 10% van het geneesmiddel geabsorbeerd.
De biologische beschikbaarheid kan worden verhoogd door de aanwezigheid van voedsel in de darm. Voedsel vertraagt de darmen en verhoogt de bloedstroom naar het spijsverteringskanaal, waardoor de absorptie van het geneesmiddel verbetert.