Fenbendazol, een breedspectrumbenzimidazool, wordt algemeen gebruikt als een ontwormingsmiddel om parasitaire infecties bij dieren te behandelen. Het werkt door zich te richten op tubuline microtubuli in de parasieten en deze te verstoren.
Microtubuli zijn essentieel voor de celdeling, intern transport, beweging en het behoud van de celvorm. Medicijnen die microtubuli beïnvloeden, zoals vinca-alkaloïden en paclitaxel, worden daarom veel gebruikt in kankertherapie. Fenbendazole werkt net zoals deze geneesmiddelen en volgt een gelijkaardige aanpak.
Deze illustratie toont α/β heterodimeren die samenkomen om tubulinecilinders te maken, allemaal uitgelijnd in dezelfde richting, wat de microtubule zijn unieke oriëntatie geeft. Je kunt zien dat de microtubule twee verschillende uiteinden heeft die met verschillende snelheden groeien. De focus ligt vooral op het rafelen aan het (+) uiteinde, waar de dimeren zich beginnen te scheiden.
Microtubuli spelen een cruciale rol in de manier waarop kankercellen zich delen en vermenigvuldigen en zijn daarom een belangrijk aandachtspunt bij het stoppen van de groei van tumoren. Door ons op deze doelwitten te richten, hebben we het potentieel om veel soorten kanker met fenbendazol te stoppen en te laten krimpen.
Een opmerkelijk verhaal gaat over een 83-jarige man die vocht tegen stadium vier lymfoom en die ervoor koos om geen chemotherapie en bestraling te ondergaan vanwege de bijwerkingen die deze met zich meebrengen. Na zijn eigen onderzoek begon hij met een dagelijkse kuur van 1 gram fenbendazol, waarbij hij de dosis aanpaste (1-4 capsules) op basis van zijn symptomen.
Zes maanden later toonde een CT-scan een verkleining van zijn mediastinale lymfeklieren – de kankergebieden. Hij verlaagde toen zijn inname van fenbendazol tot 1-3 capsules van 222 mg per dag. Een daaropvolgende PET/CT-scan twee maanden later toonde een verdere afname van de lymfkliertumoren.
In een opmerkelijk vergelijkbaar geval geven rapporten aan dat een man van middelbare leeftijd erin slaagde om zijn stadium IV Non-Hodgkin lymfoom met succes te overwinnen door Natriumdichlooracetaat (DCA). te gebruiken.
Wat is Non-Hodgkin lymfoom?
Non-Hodgkin lymfoom is een vorm van kanker die ontstaat in de cellen van het immuunsysteem, met name de T- of B-lymfocyten. Het verschilt histologisch van een vergelijkbare aandoening, de ziekte van Hodgkin, door de afwezigheid van Reed-Sternbergcellen in biopsiestalen. Hoewel Hodgkin-lymfoom minder vaak voorkomt, is het ook een van de best behandelbare vormen van kanker, met een 5-jaars overlevingskans van ongeveer 90%.
Meestal is een van de eerste belangrijke indicatoren van Non-Hodgkin lymfoom de aanwezigheid van vergrote, niet-pijnlijke lymfeklieren. Andere symptomen van deze ziekte zijn koorts, onverklaarbaar gewichtsverlies, vermoeidheid, kortademigheid, nachtelijk zweten en hoesten. De verdenking op deze vorm van kanker ontstaat vaak wanneer deze symptomen zich manifesteren, met name de pijnloze zwelling in lymfeklieren, of door de ontdekking van abnormale resultaten bij routinematig bloedonderzoek.
Bij het stellen van de diagnose en het formuleren van een behandelplan voor Non-Hodgkin lymfoom zijn computertomografie-scans (CT-scans) en biopsieën cruciaal. Deze diagnostische instrumenten helpen de aanwezigheid van de ziekte te bevestigen en begeleiden zorgverleners bij het kiezen van de meest effectieve behandelingsaanpak voor de patiënt.
Non-Hodgkin Lymfoom is een veel voorkomende kankerdiagnose
Non-Hodgkin lymfoom is een relatief veel voorkomende vorm van kanker, die ongeveer 4% van alle nieuwe kankerdiagnoses uitmaakt. Statistisch gezien wordt deze ziekte elk jaar bij ongeveer 20 op de 100.000 mensen vastgesteld. In 2014 leden ongeveer 660.000 mensen in de Verenigde Staten aan Non-Hodgkin lymfoom.
Interessant is dat het aantal nieuwe gevallen van Non-Hodgkin lymfoom jaarlijks toeneemt. Deze stijging kan gedeeltelijk worden toegeschreven aan de vooruitgang in diagnostische technologieën die een vroegere en nauwkeurigere opsporing van dergelijke ziekten mogelijk maken.
Chemotherapie is een standaardbehandeling voor veel vormen van kanker, waaronder Non-Hodgkin lymfoom, en het kan effectief zijn bij het bereiken van volledige remissie. Chemotherapie gaat echter vaak gepaard met een reeks bijwerkingen en mogelijke gevolgen voor de gezondheid op de lange termijn. Bovendien bestaat er altijd een risico op herval van de kanker, waardoor nieuwe chemotherapierondes nodig zijn.
Deze uitdagingen die gepaard gaan met traditionele kankerbehandelingen zijn één van de redenen waarom sommige mensen alternatieve kankertherapieën verkennen, hetzij zelfstandig of met begeleiding van professionals in de gezondheidszorg.
Natriumdichlooracetaat (DCA) is zo’n alternatieve behandelingsoptie. DCA werd oorspronkelijk tientallen jaren gebruikt om aangeboren mitochondriale ziekten bij kinderen te behandelen. De farmacokinetiek, farmacodynamiek en bijwerkingen van DCA waren al lang bekend voordat het potentieel als kankerbehandeling werd ontdekt. Deze toevallige ontdekking heeft de interesse in DCA als mogelijke therapie voor oncologische aandoeningen aangewakkerd.
Hoe DCA werkt in de strijd tegen verschillende kankers
Het is van cruciaal belang om te begrijpen hoe DCA werkt in de strijd tegen kanker. In wezen remt DCA een belangrijk enzym dat cruciaal is voor kankercellen: pyruvaatdehydrogenase kinase. Deze remming veroorzaakt verschillende transformatieve veranderingen binnen tumorcellen.
Ten eerste vermindert DCA het Warburg-effect, waardoor het celmetabolisme terugschakelt van aërobe glycolyse naar normale ademhaling, waardoor de hoge zuurgraad in de cellen afneemt. Ten tweede induceert DCA selectief apoptose in kankercellen, waardoor de tumorgroei effectief wordt gestopt en de cellen kleiner worden. Tot slot kan DCA het risico op uitzaaiing van kanker verlagen.
Deze effecten zijn opmerkelijk, vooral gezien het feit dat het risico op bijwerkingen aanzienlijk lager is wanneer DCA wordt gebruikt naast bepaalde voedingssupplementen. Als er bijwerkingen optreden, zijn deze meestal mild en veroorzaken ze minimaal ongemak. Deze effecten zijn volledig omkeerbaar en verdwijnen meestal binnen een paar dagen na het stoppen met DCA.
DCA presenteert zichzelf als een veelbelovend alternatief voor de behandeling van kanker en helpt nu al mensen die tegen oncologische aandoeningen vechten. Een bijzonder opmerkelijk geval betreft een 52-jarige man die erin slaagde zijn stadium IV Non-Hodgkin folliculair lymfoom volledig te verhelpen door zelf DCA toe te dienen. Dit geval illustreert het potentieel van DCA als een levensvatbare behandelingsoptie voor mensen die geconfronteerd worden met soortgelijke diagnoses.
Opmerkelijke resultaten: Non-Hodgkin lymfoom voor en na DCA-behandeling
Een 46-jarige man begon zorgwekkende symptomen te vertonen. In vijf maanden tijd verloor hij 50 kilo, had hij aanhoudende koorts en zweette hij ’s nachts hevig. Bovendien merkte hij vergrote lymfeklieren op die zich uitstrekten van de bovenkant van zijn nek tot aan zijn sleutelbeen.
Bezorgd zocht hij medische hulp. Een CT-scan toonde pathologische lymfeklieren in zijn hoofd, nek, borst, buik en bekken – een ontmoedigende ontdekking. Verdere diagnostische tests, waaronder biopsieën van zijn beenmerg en lymfeklieren, bevestigden de diagnose van stadium IV Non-Hodgkin folliculair lymfoom.
Vervolgens onderging hij zes cycli van R-CHOP chemotherapie, een behandeling met rituximab, cyclofosfamide, doxorubicine, vincristine en prednisolon. Deze maanden van intensieve chemotherapie waren uitdagend, maar een CT-scan bracht een belangrijke mijlpaal aan het licht: hij was in remissie en kankervrij.
Hij keerde terug naar zijn gewone levensstijl, hervatte zijn dagelijkse activiteiten en onderging regelmatig gezondheidscontroles. Een jaar lang genoot hij van een goede gezondheid, een bewijs van de effectiviteit van zijn behandeling en van zijn veerkracht na zo’n moeilijke diagnose.
Na een periode van remissie kwamen de symptomen van de man terug, waaronder koorts, hoesten, nachtelijk zweten en een snel gewichtsverlies van 11 pond in twee weken. Bezorgd zocht hij opnieuw medische hulp. Helaas brachten diagnostische tests vergrote lymfeklieren aan de rechterkant van zijn hoofd en nek aan het licht – de kanker was opnieuw begonnen.
Omdat hij de bijwerkingen van chemotherapie niet opnieuw wilde verdragen, vooral de ernstige misselijkheid en het braken, weigerde hij de conventionele behandeling. Vastbesloten om een alternatieve oplossing te vinden, ontdekte hij natriumdichlooracetaat (DCA) en begon hij met zelfbehandeling.
Zijn dagelijkse behandeling bestond uit:
- 1000 mg natriumdichlooracetaat,
- 500 mg vitamine B1,
- 600 mg alfa-liponzuur,
- 500 mg extract van groene theebladeren (merk Jarrow),
- 10 oz. Mountain Dew, gemengd met DCA voor consumptie.
- De resultaten waren verbluffend:
Binnen twee weken begonnen zijn koorts, nachtelijk zweten, vermoeidheid en gewichtsverlies te verbeteren.
- Na een maand begonnen zijn vergrote lymfeklieren te krimpen en na twee maanden waren ze niet meer te voelen.
- Op dag 71 waren zijn symptomen volledig verdwenen. Hij kreeg zijn energie, eetlust en slaapkwaliteit terug.
- In een buitengewone wending van de gebeurtenissen toonde een PET-scan in december 2008 (vier maanden na het begin van de DCA-therapie) geen enkel spoor van kanker. Hij had effectief Non-Hodgkin lymfoom overwonnen.
Bij zijn laatste controle, nu 52 jaar oud, meldde hij dat hij zich goed voelde en doorging met een onderhoudsdosis DCA drie keer per week, samen met Thiamine en Alfa-Liponzuur. Hij geniet van een vol, actief leven en werkt fulltime. De meest recente PET-scan toonde geen tekenen van kanker en afgezien van licht verhoogde triglyceriden- en cholesterolwaarden zijn zijn bloedonderzoeken normaal. Dit opmerkelijke herstel benadrukt het potentieel van alternatieve behandelingen in bepaalde gevallen van kanker.
Naast Fenbendazol alleen, combineren degenen die deze alternatieve behandeling onderzoeken het vaak met andere stoffen zoals DCA, 2DG enz. Deze combinaties lijken het algehele effect te versterken, waardoor Fenbendazol beter in staat is om kanker te bestrijden.
